Tong en Groef
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een verbindingstechniek waarbij een uitstekende rand ('tong' of 'mes') van het ene deel past in een inkeping ('groef' of 'ploeg') van het andere deel om ze stevig met elkaar te verbinden.
Omschrijving
De tong en groef verbinding wordt veel gebruikt in de bouw en houtbewerking, met name voor het koppelen van planken langs de randen. Het zorgt voor een sterke en naadloze bevestiging, wat stabiliteit biedt en verschuiving van de delen helpt voorkomen. Deze methode is toepasbaar op diverse materialen, hoewel het vooral geassocieerd wordt met hout. De verbinding kan zowel aan de lange zijden als aan de kopse kanten van planken worden toegepast. Hoewel de verbinding op zichzelf al zorgt voor een goede pasvorm, kan deze verder worden versterkt met lijm of spijkers, afhankelijk van de toepassing.
Toepassingen en varianten
Tong en groef verbindingen worden traditioneel veel toegepast bij houten vloerdelen, wandbekleding, plafonds en dakbeschot. Ook bij plaatmaterialen zoals OSB en underlayment wordt deze verbinding gebruikt om platen onderling te koppelen. Naast de standaard tong en groef verbinding, waarbij de tong integraal onderdeel is van één van de delen, bestaat er ook een variant met een losse veer. Hierbij hebben beide te verbinden delen een groef en wordt een aparte 'veer' (vaak van hetzelfde materiaal, maar bij bijvoorbeeld multiplex vloeren soms ook van kunststof) gebruikt om de twee groeven met elkaar te verbinden. De termen 'messing en groef', 'mes en groef', 'tand en groef' en 'veer en groef' zijn synoniemen voor tong en groef.
Vergelijkbare termen
Mes en groef
Gebruikte bronnen: